Νεκρα φυση εκ του φυσικου

Ζωγραφίζουμε μια νεκρά φύση εκ του φυσικού από αντικείμενα που θα επιλέξετε εσείς.
Bήματα:

  • βρείτε τα αντικείμενα και συνθέστε τα.
  • φωτίστε τα με ένα πορτατίφ για να μην χαθούν οι σκιές και να επαναλαμβάνονται όποτε εσείς θέλετε.
  • επιλέχτε τη θέση που θα  ζωγραφίσετε έτσι ώστε να μην αλλάξει, θα σας δυσκολέψει αν δεν γίνει απ την αρχή αυτό.
  • παρατηρήστε τη σύνθεσή σα προσεχτικά.
  • τοποθετήστε το χαρτί σας και έχετε κοντά τα υλικά σας , μολύβια, γόμες, ξύστρες κλπ.
  • αρχίστε να ζωγραφιζετε χωρίζοντας πρώτα το χαρτί γιά να βρείτε την μέση του χαρτίου και μετά βάλτε ενδεικτικά ένα σημείο σαν χρυσή τόμη.
  • μετρήστε τις αποστάσεις και μεταφέρετε αυτές στο χαρτί σας
  • φτιάχτε πρώτα το πίσω μέρος του σχεδίου σας, τοποθετήστε τις σκιές και τα φόντα.
  • το κύριο θέμα σας να ειναι επιλλεγμένο και σε αυτό θα δώσετε την δύναμή σας.
  • η μολυβιά σας να ειναι προσεχτική και όχι βιαστική.
  • ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ

ΕΝΑ μονο εχω να πω σαν επιλογο
ΜΗ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΤΕ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΘΕΛΩ

Κανένα πράγμα δε βλέπει κανεις, ως τη στιγμή που θα δει την ομορφιά του.
Τότε και μόνον τότε, το πράγμα βγαίνει από την ανυπαρξία.
Oscar Wilde, Στοχασμοί.

 

Μια μαχαιριά στου μήλου τα ψαχνά
μια πίκρα στο βρακί του φρέσκου αμύγδαλου
ένα πήδημα νερού μέσα στα πράσα
και το κορίτσι που δεν μπήκε ακόμη ολάκερο στον έρωτα
μα κρατάει μες στην ποδιά του ένα στιφό δασάκι φρούτων!
Οδυσσέας Ελύτης, "Πράσινο

 

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πάρα πολλά πράγματα απο αυτά που υπάρχουν ήδη μέσα στο σπίιτι μας, όπως κουτάκια, μπουκάλια, πετσέτες, πιάτα, πέτρες, ότι θέλετε εσείς βάλτε τα όλα σε ενα σημείο του σπιτιού σας που θα μπορούν  να μην μετακινηθούν για λίγο καιρό.
Βάλτε  πίσω απ το θέμα σας, ένα άσπρο χαρτί ή ότι άλλο έχετε και ένα φως να το φωτίζει όπως  σας φαίνετε καλύτερα και ξεκινήστε την δημιουργία σας.

Όποια και αν είναι η σύνθεσή σας, μην βιαστείτε να την ζωγραφίσετε αμέσως.
Οι δάσκαλοί μου, μου έλεγαν:

Μια μολυβιά θα βάζεις στο χαρτί, χίλιες φορές θα το κοιτάς ξανά και ξανά