Τοπία Πως να βρούμε το κρυμμένο θέμα
Πόσες φορές, σε μιά εκδρομή μας, δεν είδαμε ένα τοπίο που λαχταρήσαμε να το ζωγραφίσουμε ή να το φωτογραφίσουμε.
Άλλοτε πήραμε τα μπλοκάκια μας και τα μολύβια μας και φύγαμε αναζητώντας το "θέμα" μας μέσα στη φύση.
Πώς όμως να βρούμε το κρυμμένο "θέμα";
Υπάρχει τρόπος να βρούμε το θέμα μας , αν κοιτάξουμε όχι με το μάτι του απλού παρατηρητή αλλά με το μάτι του δημιουργού.
Ας υποθέσουμε ότι ψάχνουμε να ζωγραφίσουμε ένα τοπίο. Διαλέξαμε ένα μέρος στην εξοχή και όταν βρισκόμαστε σε αυτή δεν ξέρουμε τι να πρωτοδιαλέξουμε. Όσοι από εσάς έχετε βρεθεί σε αυτή την διαδικασία αναζήτησης ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ.
Το πρώτο που κάνουμε είναι να περιηγηθούμε όλο το χώρο προσέχοντας και κοιτώντας από διάφορες γωνίες το χώρο.
Προσέξτε τα φώτα και τίς σκιές, σκεφτείτε χωρίς να πιάσετε καν μολύβι, την σύνθεσή σας.
Ποιά θέλετε να είναι;
Οριζόντια; δηλαδή ήρεμη;
Με έντονες πλάγιες; δηλαδή ανήσυχη;
Ξέρω πως όταν το μάτι μας αγκαλιάζει όλο το τοπίο δεν είναι εύκολο να κλείσουμε μέσα στο χαρτί μας όλη αυτή την ομορφιά.
Πρίν καταφύγετε λοιπόν στην εύκολη λύση της φωτογραφίας κάντε κάτι πιο απλό.
Κάντε το χέρι σας χωνί και βάλτε το κοντά στο μάτι σας ώστε να βλέπετε μόνο ότι φαίνεται μέσα από αυτό το χωνί.
Απομονώνετε με αυτό τον τρόπο τα περιττά που μας αποσπούν την προσοχή και βλέπουμε μόνο το θέμα μας.
Μετά από αυτό ξέρετε τι ακριβώς θέλετε να ζωγραφίσετε.Κάντε το ίδιο από καιρό σε καιρό για να μην παρασυρθείτε από τα γύρω περιττά που όλο και θα μπαίνουν μπροστά στα μάτια σας.
Διαλέξτε ένα κεντρικό στοιχείο στο θέμα σας,πχ ένα δέντρο ή ένα αγροτόσπιτο. Ξεδιπλώστε το σχέδιό σας γύρω από αυτό το κεντρικό σας θέμα. Μετρήστε το σχέδιο σας με βάση αυτό το κεντρικό σας θέμα.
Ας πάρουμε αυτό το τοπίο στη φωτογραφία που είναι ένα ήρεμο ηλιοβασίλεμα σε μιά μεριά της Σαλαμίνας μήνα Μάιο που η φύση οργιάζει.
Είναι μία ήρεμη οριζόντια σύνθεση που με την πρώτη ματιά δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη δυσκολία ζωγραφικής αλλά θα γίνει ένας υπέροχος πίνακας.
Εδώ η δυσκολία είναι να προλάβουμε τα χρώματα που χάνονται τόσο εύκολα αυτή την ώρα του ηλιοβασιλέματος.
Πρέπει να κινηθούμε γρήγορα και σχεδιαστικά και χρωματικά
Αρχίζουμε λοιπόν με γενναίες πινελίες χρώματος να φτιάξουμε πρίν από όλα τα άλλα τον ουρανό. Αν δουλέψουμε γρήγορα αυτόν ο πίνακά μας έχει πετύχει.
Μόλις γίνει αυτό τα μπροστά πλάνα είναι εύκολα και για τις λεπτομέριες του πρώτου πλάνου, που είναι τα λουλούδια μπορούμε να τα ζωγραφίσουμε και την άλλη μέρα, την ίδια περίπου ώρα του ηλιοβασιλέματος ή μιά κάποια μέρα πάλι την ίδια ώρα.
Δοκιμάστε να ζωγραφίσετε εκ του φυσικού και όχι από φωτογραφία.
Τα σχέδιά σας θα είναι απίστευτα πιο ζωντανά και ωραία και πάνω απ όλα θα έχουν συναίσθημα.
Άλλο ένα τοπίο που όπως βλέπετε ο ορίζοντας είναι πιό χαμηλά απ τα μάτια σας, που σημαίνει ότι έχετε καθίσει χαμηλά, ίσως πάνω σε μια πέτρα ή κάτι τέτοιο ή ότι υπάρχει κάποιος λόφος που θέλετε να ζωγραφίσετε.
Και εδώ αφού βάλουμε την δεντρογραμμή και την καμπύλη του λόφου μπαίνουμε στα χρώματα.
Ποτέ μα ποτέ δεν αρχίζουμε από το πρώτο πλάνο του θέματός μας.Πάντα το πρώτο πλάνο το ζωγραφίζουμε τελευταίο.
Σε αυτό το τοπίο αρχίζουμε να ζωγραφίζουμε τον ουρανό που είναι το πιό μακρινό πλάνο μας.
Συνεχίζουμε φτιάχνοντας τα δέντρα και τελειώνουμε με το πρώτο πλάνο, το λόφο και την πρασινάδα μπροστά και τα λουλούδια.
Μιά συμβουλή.
Ξέρω πόσο το μάτι σας θα κουράζεται απ όλες αυτές τις λεπτομέριες, ξυλαράκια, λουλουδάκια, πετρούλες κλπ.
Πολλές φορές θα χάνετε το θέμα σας και θα ασχολείστε με τις πανέμορφες λεπτομέριες που είναι κοντά στα μάτια σας και τις βλέπετε πιό καλά.
Κάντε ένα κόλπο. Μισοκλέιστε τα μάτια σας , για να χαθούν οι λεπτομέρειες και να δείτε τον μέσο τόνο.
Οι τυχεροί που φοράνε γυαλιά αρκεί να βγάλετε για ένα λεπτό τα γυαλιά σας και να δείτε χονδρικά το θέμα σας και να συνεχίσετε μετά με επιτυχία.
Η φύση είναι πολύ πλούσια και υπερβολική σε ομορφιά και λεπτομέριες.
Εμείς όμως θα πρέπει να επιλέξουμε τι θα ζωγραφίσουμε.Δεν είναι δυνατόν να τα ζωγραφίσουμε όλα. Αν βάλουμε μερικε΄ς πιστιλιές κόκκινου σε ένα πράσινο χωράφι το μάτι του θεατή θα το δεί σαν λιβάδι με παπαρούνες ακόμα και αν δεν βλέπει τους στήμονες από την παπαρούνα.
Σε αυτό διαφέρει η ζωγραφική απ την φωτογραφία.
Ο ζωγράφος επιλέγει τι θα ζωγραφίσει και αποτυπώνει την εντύπωση της φύσης (impession) και όχι την απόλυτη πραγματικότητα.
Θα επανέλθουμε και με άλλες παρατηρήσεις για την ζωγραφική τοπίου