28η Όκτωβρίου 1940 και τέχνη
Η τέχνη δεν σταματάει ποτέ. Ακόμα και σε εποχή πολέμου όπως τότε το 1940.
'Ανθρωποι που πολεμούσαν αλλά ζωγράφιζαν σαν ανάσα από αυτή την δύσκολη κατάσταση που βίωναν, όπως ο Αλεξανδράκης.
Ποιός ξέρει πόσο ποιό ωραία θα ήταν τα έργα του σε στιγμές ειρήνης.
Την τιμητική τους είχαν και οι γελοιογράφοι μας, που έδιναν το στίγμα της εποχής με δύναμη και αστειρευτο χιούμορ συμβάλλοντας στην αναθάρρυση του ελληνικού λαού και όχι μόνο.
Μάζεψα όσα βρήκα από τα έργα τέχνης εκείνης της εποχής και σας τα παραθέτω για να μην ξεχνάμε την ιστορία μας και το κουράγιο που έδειξαν οι Έλληνες.
Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας
(1945). Οδυσσέας Ελύτης
Ήταν γενναίο παιδί.
Με τα θαμπόχρυσα κουμπιά και το πιστόλι του,
Με τον αέρα του άντρα στην περπατηξιά,
Και με το κράνος του- γιαλιστερό σημάδι
(Φτάσανε τόσο εύκολα μες στο μυαλό
που δεν γνώρισε κακό ποτέ του)
Με τους στρατιώτες του ζερβά δεξιά
Και την εκδίκηση της αδικίας μπροστά του.
-Φωτιά στην άνομη,φωτιά!
Με το αίμα πάνω από τα φρύδια
Τα βουνά της Αλβανίας βροντήξανε
Ύστερα λυώσαν χιόνι να ξεπλύνουν
Το κορμί του, σιωπηλό ναυάγιο της αυγής
Και το στώμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστο,
Και τα χέρια του, ανοιχτές πλατείες της ερημίας.
Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας
Δεν έκλαψαν.
Γιατί να κλάψουν;
Ήταν γενναίο παιδί!
Ένα μικρό δείγμα από έργα του πολέμου.
Λίγα λόγια για τον Αλέξανδρο Αλεξανδράκη.
Τα βιντεάκια με τις γελοιογραφίες είναι πραγματικά απολαυστικα και ευρηματικά. Χίλια μπράβο στους δημιουργούς τους.