ζωγραφική για παιδιά με παραμύθια - Η νεράιδα της γης

Μιά φορά και ένα καιρό, όχι στα πολύ μακρινά χρόνια αλλά κοντά στα δικά μας χρόνια, σε μιά γειτονιά που δεν είχε στα μπαλκόνια της λουλούδια ζούσαν δυό μικρά παιδιά, που τα παράθυρά τους ήταν το ένα απέναντι στο άλλο.
Κάθε πρωί που άνοιγαν τα παράθυρά τους έλεγαν το ένα παιδί στο άλλο, καλημέρα.
-Καλημέρα Μαρία.
-Καλημέρα Γιώργο.
Μετά ξεκινούσαν να πάνε στο σχολειό τους.Εκεί συναντούσαν και τα άλλα παιδιά και έπαιζαν μαζί στα διαλείμματα.

Σήμερα η δασκάλα τους τους είπε  ένα παραμύθι,μιλούσε  για την νεράιδα της γης.

Ποτέ δεν είχαν ξανακούσει κάτι τέτοιο.
-Και γιατί να υπάρχει νεράιδα της γης; είπε ένα παιδί.
-Και τι να κάνει εδώ πέρα; είπε ένα άλλο.
-Οι άνθρωποι φτιάχνουν τα σπίτια, τους δρόμους, τα πάντα,είπε ένα τρίτο, δεν υπάρχει νεράιδα της γης.
-Και αν υπάρχει; ρώτησε η Μαρία
-Που είναι; Κάτω απ το τσιμέντο μήμπως; συνέχισε ο Γιώργος
Όλα τα παιδιά προβληματίστηκαν πολύ.
Είχε όμως νυχτώσει και πήγαν όλα σιγά σιγά  στα σπίτια τους.

Η Μαρία και ο Γιώργος το σκεπτόντουσαν και το βράδυ στο κρεββάτι τους, πρίν κοιμηθούν.
Την άλλη μέρα, που άνοιξαν τα παράθυρά του,ς αντί για καλήμέρα είπαν: Να ψάξουμε να την βρούμε!
Στό σχολείο το είπαν και στα άλλα παιδιά και ξεκίνησαν όλα μαζί να την βρούν.
Βρήκαν στο δρόμο και φώναζαν το όνομά της


Νεράιδα της γης, νεράιδα της γης...
Φώναζαν το όνομά της ξανά και ξανά.
Ξαφνικά ακούστηκε μιά λεπτή φωνούλα από κάπου κοντά τους, αλλά δεν μπορούσαν να καταλάβουν από πού!
Όλοι έκαναν ησυχία και αφογκράζονταν προσεχτικά!
Δίπλα σε ένα νερόλακκο με μιά χουφτίστα χώμα και μπερδεμένο ανάμεσα σε κάτι παλιά κουτιά  είδαν ένα τόσο δα χαμομηλάκι να τους μιλάει με την αδύνατη φωνούλα του.
Ένα κοριτσάκι, η Ελενίτσα, παραμέρισε τα κουτιά προσεχτικά.Το χαμομηλάκι σήκωσε το κεφαλάκι του και τους χαμογέλασε γλυκά.
-Είσαι η νεράιδα της γης; ρώτησε όλο αγωνία ο Γιώργος
Το χαμομηλάκι χαμογέλασε ακόμα πιο γλυκά και μια μυρωδιά απλώθηκε τριγύρω
-Όχι, είπε το χαμομηλάκι, αλλά ίσως είναι κάτω απ τα φύλλα μου.
-Πώς θα την δούμε; ρώτησε όλο χαρά ένα άλλο κοριτσάκι
-Είναι πολύ αδύναμη, απάντησε το χαμομηλάκι.

-Τι να κάνουμε να την δυναμώσουμε; φώναξαν όλα μαζί τα παιδιά.
-Να φυτέψετε και άλλα λουλούδια σε γλάστρες, στα μπαλκόνια σας, στις αυλές σας, στο δρόμο, είπε το χαμομηλάκι.
Αυτό θα την δυναμώσει.
Τα παιδιά συμφώνησαν όλα μαζί χοροπηδώντας.
-Θα με πάρετε και εμένα από εδώ,τα παρακάλεσε το χαμομηλάκι, θα πεθάνω μόνο μου.

Τα παιδιά το πήραν στη χούφτα τους πολυ προσεχτικά, μάζεψαν και άλλο χώμα στο δρόμο πρός τα σπίτια τους και το έβαλαν να κοιμηθεί σε μιά ωραία γλάστρα που την ζωγράφισαν με χαρούμενα χρώματα και το έβαλαν στο παράθυρο της Μαρίας να κοιμηθει.
Πριν χωριστούν, ορκίστηκαν να είναι όλα, ο μπαμπάς και η μαμά του χαμομηλιού.

Δεν πέρασαν πολλές μέρες και το χαμομηλάκι μας μεγάλωνε και μεγάλωνε και χαμογελούσε ευτυχισμένο κάθε πρωί.
Κάποιες μέρες η Μαρία που ξύπναγε πολύ πρωί για να το φροντίσει, έβλεπε κάτι  σταγόνες  πάνω στα φύλλα του.
-Δροσοσταλίδες τις είπαν οι μεγάλοι, όταν τους ρώτησαν τι είναι αυτό.

Όλα τα παιδιά έψαχναν και άλλα λουλούδια να βρούν να φυτέψουν και κάθε μέρα που περνούσε όλο και περισσότερες γλάστρες ξυπνούσαν στα μπαλκόνια.
Ο αέρας στη πόλη άρχισε να αλλάζει, μύριζε όμορφα και τα παιδιά ήταν ευτυχισμένα.
Οι φωνούλες των λουλουδιών όλο και μεγάλωναν, όλο και πλήθυναν.
Οι μεγάλοι το παρατήρησαν και μπήκαν και εκείνοι στην προσπάθεια αυτή.
Έσκαψαν το τσιμέντο στους δρόμους και φύτεψαν δέντρα.
Άνοιξαν βραγιές στις αυλές τους και φύτεψαν λαχανικά.
Έφτιαξαν πλατείες και φύτεψαν λουλούδια κάνοντας ωραίες συνθέσεις.

Το αεράκι φύσούσε και γέμιζε την πόλη με ωραίες μυρωδιές. Όλοι ήταν πιο χαρούμενοι και περισσότερο απ όλους τα παιδιά.

Είχε περάσει ένας χρόνος.
Τα παιδιά καθόντουσαν στο γρασίδι , στο πάρκο τους και ξεκουράζονταν , μετά το απογευματινό παιχνίδι.
Θαύμαζαν τα ωραία λουλούδια, που όλοι είχαν φυτέψει.

Και τότε την είδαν.
Μιά πανέμορφη νεράιδα τους χαμογελούσε και τους καλούσε στην αγκαλιά της.
Ήταν πάνω σε κάθε φύλλο, πάνω σε κάθε άνθος, πάνω σε κάθε δέντρο.
Ήταν τόσο, μα τόσο όμορφη.
-Θα σε βλέπουμε κάθε μέρα; ρώτησαν τα παιδιά.

-Ναι, είπε η νεράιδα της γης, θα με βλέπετε κάθε μέρα.
Θα είμαι πάνω σε κάθε φύλλο, καθε λουλούδι, σαν σταγόνα βροχής, σαν δάκρυ χαράς...
-Σαν δροσοσταλίδα, φώναξαν τα παιδια με μια φωνή.
-Ναι , ναι, είπε με χαμόγελο η νεράιδα, σαν δροσοσταλίδα.

Παιδιά , μην το πείτε στους μεγάλους, μόνο ζητήστε  τους, να φυτέψετε και εσείς ένα λουλούδι στο μπαλκόνι σας.
Κάθε φορά που γεννιέται ένα λουλούδι, η νεράιδα της γης γίνεται πιο δυνατή.
Καλή μέρα νεράιδα της γης

Για τους γονείς
Δοκιμάστε να διαβάσετε  ένα παραμύθι στα παιδιά σας και αφήστε τα να ζωγραφίσουν, αν θέλουν, μια σκηνή που τους εντυπωσίασε από αυτό.
Πολύ θα ήθελα να δω και εγώ τα έργα των παιδιών και να τα συζητήσουμε μαζί.
Η γκάλερι σας περιμένει

Tags:

μαθήματα ζωγραφικής, κήπος, ζωγραφική για παιδιά, φυτεύω λουλούδια, Χρωματα

Search

Τελευταία blog

Space Oddity

13 May, 2013

Viking Martini

25 January, 2013

Διαφημίσεις