ζωγραφική για παιδιά

Μιά φορά και ένα καιρό, όχι στα πολύ μακρινά χρόνια αλλά κοντά στα δικά μας χρόνια, σε μιά γειτονιά που δεν είχε στα μπαλκόνια της λουλούδια ζούσαν δυό μικρά παιδιά, που τα παράθυρά τους ήταν το ένα απέναντι στο άλλο.
Κάθε πρωί που άνοιγαν τα παράθυρά τους έλεγαν το ένα παιδί στο άλλο, καλημέρα.
-Καλημέρα Μαρία.
-Καλημέρα Γιώργο.
Μετά ξεκινούσαν να πάνε στο σχολειό τους.Εκεί συναντούσαν και τα άλλα παιδιά και έπαιζαν μαζί στα διαλείμματα.

-Φίλε μου Μέρμυγκα, λες να στρίψουμε αριστερά ή δεξιά; ρώτησε χαμηλόφωνα ο κύριος Πόντικας.

-Δεν ξέρω, έχει τόσες στροφές και τόσα λαγούμια εδώ κάτω που νομίζω θα χαθούμε,απάντησε ο κύριος Μέρμυγκας.

-Να φωνάξουμε ; μήμπως και μας ακούσει η Ελιζαμπέτα; πρότεινε ο κύριος Πόντικας.

Σταμάτησαν να το σκεφτούν για λίγο και κάθησαν να ξεκουραστούν πάνω σε μιά ρίζα δέντρου που ήταν εκεί κοντά του.

Έφτασαν, η καλή νεράιδα και τα ζωάκια του δάσους κοντά στο μέρος, που έχει φυλακιστεί η Ελιζαμπέτα.

Κάθησαν σε ένα ξέφωτο να ξαποστάσουν και να σκεφτούν τι θα κάνουν και έστειλαν και σε εμένα την ιστορία τους να σας την πω.

Βαδίζοντας τη νύχτα, τους οδηγούσε ένα μεγάλο φεγγάρι που βγήκε στον ουρανό για νατους βοηθήσει μετά απο παράκληση της καλής νεράιδας.

Σκέφτηκαν,που λέτε, σκέφτηκαν, είπε μιά γνώμη ο λαγός ,μιά άλλη γνώμη ο βάτραχος, μιά τρίτη γνώμη το ζαρκαδάκι. Όλοι όμως συμφώνησαν με την ιδέα του αηδονιού.

Τα παιδιά εκφράζονται με την ζωγραφική. Μπορείτε να διαβάσετε στο παιδί σας το παραμύθι ή να το διαβάσει μόνο του αν είναι αρκετά μεγάλο για αυτό. Αφήστε το μετά να αποφασίσει αν θέλει να ζωγραφίσει κάποια εικόνα απ το παραμύθι. Aν αποφασίσει να το κάνει βοηθήστε το με τα χαρτιά και τις μπογιές. Αφήστε το να φτιάξει ότι θέλει χωρίς διορθώσεις από εσάς.