πρακτικές εφαρμογές κανόνων χρωματολογίας

Με αφορμή τα ερωτήματα φίλων της σελίδας και τις πρακτικές απορίες της χρωματολογίας για ένα ισορροπημένο έργο, γράφεται αυτό το άρθρο. Είναι αρκετά δύσκολη η εφαρμογή των κανόνων χρωματολογίας ακόμα και αν έχουν γίνει κτήμα μας οι κανόνες.
Για αυτό το λόγο και με αφορμή τα δικά σας ερωτήματα, θα αναλύουμε μαζί κάθε απορία που δημιουργείται.
Πρακτικές εφαρμογές  λοιπόν για ωραιότερα έργα.
Ερώτηση:
Έχω μία απορία σχετικά με τα ψυχρά και θερμά χρώματα σε ένα έργο.
Πρέπει οπωσδήποτε να συνυπάρχουν στον ίδιο πίνακα και σε τί ποσοστό το καθένα;
Απάντηση:
Μπορούν να συνυπάρχουν σε ένα πίνακα θέρμα-ψυχρά χρώματα, αλλά δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν μόνο θερμά ψυχρά.

Σίγουρα θα υπάρχουν μέσα εκεί μαζί και άλλοι κανόνες της χρωματολογίας όπως βασικά-συμπληρωματικά χρώματα.
Μπορεί κανείς να παίξει και με τις ποσότητες των χρωμάτων όπως την αναλογία πράσινου-κόκκινου που είναι 50/50.
Αν βάλει μια κηλίδα κόκκινου μέσα σε ένα φόντο πράσινου αλλάζοντας την ιδανική αναλογία τότε η κήλίδα του κόκκινου ,λόγω μικρής ποσότητας θα "λάμπει" περισσότερο και αυτόματα θα γίνει "θέμα"  Άλλος ένας κανόνας αυτός.
Όπως βλέπετε συνυπάρχουν πολλοί κανόνες σε ένα πίνακα.

Στη εικόνα υπάρχουν ένα πράσινο τετράγωνο με μιά κηλίδα κόκκινο που δεν υπακούουν στο κανόνα βασικό συμπληρωματικό χρώμα 50/50. Έτσι το κόκκινο γίνεται το κυρίως θέμα στο τετράγωνο.
Στο δίπλα τετράγωνο τηρείται η αναλογία πράσινου-κόκκινου 50/50 και είναι ισορροπημένο.

Στο τετράγωνο κίτρινου-μωβ η μικρή κηλίδα του κίτρινου που περιβάλλεται απο πολύ μώβ σε αναλογία 20/80 είναι ισορροπημένη σαν σύνθεση
Αντίθετα το επόμενο τετράγωνο με την μεγάλη κηλίδα κίτρινου προκαλεί μάλλον εκρηξη. θυμηθείται το νυχτερινό καφενείο του Βαν-γκογκ

Παρατηρείστε ακόμα και τις διαφορές που υφίστανται τα χρώματα με το μαύρο και το άσπρο φόντο.

 

Τα άλλα δύο τετράγωνα που απομένουν ,το ένα είναι ζωγραφισμένο με θερμά χρώματα μόνο και το άλλο με ψυχρά.
Η ποσότητα είναι τέτοια που δεν είναι δυσαρμονικά στο μάτι.

Υπάρχει ένα ωραίο στιγμιότυπο με μια ομάδα ζωγράφων .Διαφωνούσαν ακριβώς για αυτό.
Η μία ομάδα έλεγε πως σε όλα τα έργα πρέπει να υπάρχουν και θερμά και ψυχρά χρώματα για να υπάρχει ισορροπία.
Η άλλη ομάδα υποστήριζε πώς ένα ζωγραφικό έργο γίνεται και με μόνο ψυχρά χρώματα και είναι ισορροπημένο.
Από αυτή την διαμάχη γεννήθηκε το ¨αγόρι στα μπλέ¨"

Άλλος ένα πίνακας μόνο με ψυχρά χρώματα