Η εξπρεσιονιστική διδασκαλία των χρωμάτων

Η εξπρεσσιονιστική διδασκαλία των χρωμάτων όπως την δίδαξε ο μεγάλος δάσκαλος Ίττεν.
Στις οπτικές, ηλεκτρομαγνητικές και χημικές διαδικασίες , που εξελίσσονται μέσα στό μάτι και στον εγκέφαλό μας, όταν παρατηρούμε προσεκτικά τα χρώματα, αντιστοιχούν συχνά  παράλληλες διαδικασίες στην περιοχή της ανθρώπινης ψυχής. 

Και συνεχίζει με ένα παράδειγμα κατανόησης των λεγομένων του. ένας βιομήχανος έκανε κάποτε τραπέζι σε φίλους του.

Οι μυρωδιές από την κουζίνα προκάλεσαν ευεξία σε όλους ήρθαν.Συγκεντρώθηκαν γύρω από το τραπέζι περιμένοντας.Μόλις σερβιρίστηκαν τα πιάτα και ετοιμάστηκαν να φάνε , ο οικοδεσπότης άναψε ένα κόκκινο φως.Το κρέας στα πιάτα φάνταζε λαχταριστό αλλά το σπανάκι έμοιαζε σαν σάπιο έστι όπως πήρε ένα μαύρο χρώμα και οι πατάτες έγιναν κόκκινες. Οι καλεσμένοι έχασαν με μιάς την  όρεξή τους. Αυτό επαναλήφθηκε με κίτρινο και μπλέ φως. Κανείς δεν μπόρεσε να φάει, αν και ήξεραν ότι απλά άλλαζε ο φωτισμός στο χώρο και όχι το φαγητό. Μερικές κυρίες μάλιστα έφυγαν γρήγορα γρήγορα από το τραπέζι. Ο οικοδεσπότης επανέφερε, γελώνατς το λευκό φως και η χαρά και η όρεξη επανήλθε στο τραπέζι. Χωρίς αμφιβολία τα χρώματα έχουν αποτέλεσμα που μας αγγίζει βαθιά, είτε το συνειδητοποιούμε  είτε όχι. Το βαθύ μπλέ της θάλασσας μας μαγεύει αλλά το ίδιο χρώμα σε κλειστό χώρο παράγει ένα φριχτό, άψυχο, τρομαχτικό αποτέλεσμα που μόλις και μπορούμε να αναπνεύσουμε. Μπλέ αντανακλάσεις πάνω στο δέρμα μας το κάνει σαν δέρμα ετοιμοθάνατου. Μέσα στη νύχτα ένα μπλέ φως από νέον είναι ελκυστικό όπως το μολέ πάνω στο μαύρο και τα κόκκινα και κίτρινα φώτα μας χαρίζουν μιά χαρούμενη συγχορδία. Ένας μπλέ ουρανός την ημέρα μας χαρίζει χαρά , αντίθετα ένας ουρανός στο κίτρινο του φεγγαριού μας μελαγχολεί. Το κόκκινο στο πρόσωπο ένος ανθρώπου μας θυμίζει όργή ή πυρετό, το κίτρινο αρρώστεια.

 

Μπορούμε να δείξουμε με παράδειγμα τα χρώματα των τεσσάρων εποχών, παρ΄όλο που ο κάθε άνθρωπος βλέπει, κρίνει και αισθάνεται τα χρώματα με το δικό του τρόπο.

Δείτε τα τέσσερα παραδείγματα και είμαι σίγουρη ότι θα τα κατατάξετε σωστά ανάλογα με την γκάμμα χρωμάτων. Και αυτό θα γίνει γιατί έχουμε συνδέσει , όλοι, τα ιδιαίτερα χρώματα της κάθε εποχής έχουν καταγραφτεί στον εγκέφαλό μας.

Αποκτάμε ένα χρήσιμο μετρικό κανόνα μόνο όατν, σε κάθε κρίση, εξετάζουμε το κάθε χρώμα, τη θέση του και την σχέση του με το διπλανό του και την ολότητα των χρωμάτων. Έτσι στις τέσσερες εποχές θα διακρίνουμε το πράσινο της άνοιξης που δεν μοιάζει με το πράσινο του φθινόπωρου ή του χειμώνα. Η μεγάλη αναπνοή που κάνει η φύση μέσα στις τέσσερεις εποχές μπορεί να απεικονιστεί με σαφήνεια, αντικειμενικά , με χρώματα.

Είμαι σίγουρη , ότι , πολλοί θα διαβάσουν αυτό το άρθρο, λόγω της  φωτογραφίας των χρωμάτων στην πρώτη σελίδα.