ψηφίδες

Ψηφιδωτό ονομάζεται το σύνολο από πολύχρωμα πετραδάκια (ψηφίδες), τα οποία τοποθετούνται το ένα δίπλα στο άλλο και στερεώνονται με κάποιο συγκολλητικό υλικό σε κατάλληλα διαμορφωμένο υπόστρωμα δημιουργώντας περίτεχνα διακοσμημένες επιφάνειες. Η τέχνη του ψηφιδωτού προέκυψε από το στρώσιμο των δαπέδων με φυσικά βότσαλα.  Τα παλαιότερα σωζόμενα ψηφιδωτά εντοπίζονται στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και ιδιαίτερα στη Μικρά Ασία και χρονολογούνται στον 8ο π.Χ. αιώνα.  Ήδη στη μινωική Κρήτη εφαρμοζόταν με πολλή επιτυχία για τη διακόσμηση δαπέδων και τοίχων. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως ωραιότατα δείγματα αυτής της τέχνης που γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση στους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους  (3oς αι. π.Χ. – 4oς αι. μ.Χ.). Από τον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, η τεχνική των ψηφιδωτών μεταλαμπαδεύτηκε στη Ρώμη τον 1ο π.Χ. αι. και από εκεί σε ολόκληρη τη  Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Οι Ρωμαίοι ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν ψηφιδωτά σε επιτοίχιες εφαρμογές στα τεχνητά σπήλαια που αφιέρωναν στις Μούσες (Μωσαϊκό). 

Εδώ θα δείξουμε ένα ψηφιδωτό, όχι με τις κλασσικές ψηφίδες από πέτρες, αλλά με  όσπρια. Διαλέγοντας τα σχήματα και τα χρώματα από τα όσπρια, που ύπάρχουν στην κατανάλωση, μπορούμε να φτιάξουμε φανταστικά ψηφιδωτά και να στολίσουμε το σπίτι μας.

Βυζαντινή λέμε την τέχνη που αναπτύχθηκε εις τις χώρες που επεκτάθηκε η κυριαρχία και η πνευματική επίδραση του Βυζαντίου από της ιδρύσεως μέχρι της αλώσεώς του από τους τουρκους.
Η χριατιανική τέχνη συνδέθηκε μοιραίως με την Βυζαντινή αυτοκρατορία και την προ χριστιανική τέχνη στη Ρώμη.
Εχουμε λοιπόν την πρωτοχριστιανική τεχνη(1 εως 4 αιων μχ) την Βυζαντινή τέχνη και την Μεταβυζαντινή τέχνη.
Η τελευταία περιλαμβάνειτην τέχνη μετά και λίγο πριν άπο την άλωση κυρίως απο 'Ελληνες, Κρήτες και Μακεδόνες ζωγράφους οι οποίοι εξακολουθούν να συμμορφώνονται προς τις παραδόσεις της Βυζαντινής τέχνης.
Στην δύση δε οι εκεί καλλιτέχνες ακμάζουν με μια άλλη τέχνη την Δυτική ή την τέχνη της Αναγέννησης.