Άρθρα

Mar 21

Τι είναι οι Κλίμακες;

Κλίμακα στη μουσική εννοούμε το ηχητικό περιβάλλον μέσα στο οποίο δημιουργείται ένα μουσικό έργο.
Για να γίνει πιο κατανοητή η έννοια της κλίμακας, είναι συνδυαμός από διάφορες νότες που χρησιμοποιεί ο κάθε συνθέτης και στηρίζεται αποκλειστικά σε αυτές για να αποδώσει το μουσικό του έργο, σύμφωνα με τη δική του αρεσκεία.
Ιστορικά, κλίμακες υπάρχουν από τα αρχαία χρόνια (οι λεγόμενοι Τρόποι), μέχρι και τις μέρες μας. Στην κλασσική μουσική που μελετάμε, ασχολούμαστε με τα 2 βασικά είδη κλιμάκων, τις Διατονικές Μείζονες και Ελάσσονες.

Ανακατεύοντας τα χρώματα δημιουργούνται άλλα χρώματα που είτε είναι παράγωγα των βασικών είτε τονικά χρώματα.

Αυτά,τα τονικά συνήθως γίνονται αν ανακατέψουμε χρώμα με άσπρο ή μαύρο,Σκουραίνουν ή ανοίγουν τα χρώματα μας.Αλλά και με χρώματα άλλα μπορούμε να πάρουμε τονικά χρώματα με ποιό πολύ δύναμη.Οπως ανακατεύοντας κίτρινο σε πράσινο μας δίνει ένα πιο ανοιχτο πράσινο αλλά με πιό πολύ δύναμη απ το αντίστοιχο πράσινο ανοιχτό που θα παίρναμε βάζοντας άσπρο στο πράσινό μας.

Τα χρώματα και η σημασία τους.

Ο Νεύτων έκανε ένα πείραμα.¨Εδειξε εμπειρικά οτι το λευκό φως του ήλιου δεν είναι λευκό,με την βοήθεια ενός πρίσματος.Όλοι το ξέρουμε αυτό έτσι δεν είναι;
Ποιά ήταν όμως αυτά τα χρώματα που είδε;
Ήταν με την σειρά που τα διαβάζετε.
  ΚΟΚΚΙΝΟ 
  ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ 
  ΚΙΤΡΙΝΟ 
  ΠΡΑΣΙΝΟ 
  ΜΠΛΕ 
  ΣΚΟΥΡΟ ΜΠΛΕ 
  ΒΙΟΛΕ 

Mar 21

Μιχαήλ Άγγελος

Μικελάντζελο ντι Λουντοβίκο Μπουοναρότι Σιμόνι (Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni, 6 Μαρτίου 1475 - 18 Φεβρουαρίου 1564), γνωστός περισσότερο ως Μιχαήλ Άγγελος, ήταν γλύπτης, ζωγράφος, αρχιτέκτονας και ποιητής της Αναγέννησης. Σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σπουδαιότερους δημιουργούς στην ιστορία της τέχνης. Υπήρξε ο μοναδικός καλλιτέχνης της εποχής, του οποίου η βιογραφία εκδόθηκε πριν το θάνατό του, στους Βίους του Τζόρτζιο Βαζάρι, ο οποίος επέλεξε να τον τοποθετήσει στην κορυφή των καλλιτεχνών, χρησιμοποιώντας για τον Μιχαήλ Άγγελο το προσωνύμιο ο θεϊκός (Il Divino).

Ανάμεσα στα έτη 1200 και 1400 μχ στην Ιταλία λίγο πριν αρχίσει η εποχή της αναγέννησης ,και ενώ η Βυζαντινή τέχνη φτάνει στο απόγειο της με κρητική και Μακεδονική σχολή.

Ο Ιταλός ζωγράφος Τζιόττο και η εποχή του
Ο Τζιόττο ντι Μποντόνε, μεγάλος Ιταλός ζωγράφος, γλύπτης, αρχιτέκτονας, ψηφιδογράφος, αρχι-οικοδόμος, γεννήθηκε γύρω στο 1267, στο Κόλλε ντι Βεσπινιάνο, κοντά στο Βίκκιο ντι Μουτζέλλο, στην Τοσκάνη. Σύμφωνα με την παράδοση, καταγόταν από αγροτική οικογένεια. Λένε ότι τον «ανακάλυψε» ο μεγάλος ζωγράφος Τσιμαμπούε- τον οποίο και ξεπέρασε σε φήμη- ενώ σχεδίαζε πάνω σε μια πέτρα πρόβατα του κοπαδιού του. Ο Τζιόττο έπειτα έγινε μαθητής του Τσιμαμπούε και τον ακολούθησε για πρώτη φορά στη Ρώμη γύρω στα 1280 και στην Ασσίζη, τα επόμενα χρόνια.

Mar 20

Ιερώνυμος Μπος (1453-1516)
Ο Ιερώνυμος Μπος γεννήθηκε πιθανότατα το 1453 στο 's Hertogenbosch, μια μικρή πόλη της Ολλανδίας στην επαρχία Noord Brabant. Γνωρίζουμε λίγες λεπτομέρειες για τη ζωή του, και ίσως όχι τις σημαντικότερες. Το πραγματικό του όνομα ήταν Jeroen van Aken και υπέγραφε τα έργα του ως Jheronimus Bosch, πιθανόν για να τραβήξει την προσοχή στη γενέτειρά του, το δάσος (bosch) του πρίγκηπα (hertog).

Η ζωγραφική, όπως και κάθε ανθρώπινη επίδοση, εκφράζει την εποχή της. Έχει μεγάλη ιστορία και συνδέεται άμεσα με την εξέλιξη, τη διαμόρφωση και τα στάδια πολιτισμού του ανθρώπου.

Δείγματα ζωγραφικής, που μάλιστα δείχνουν εξελιγμένη τέχνη, έχομε από την τελευταία περίοδο της παλαιολιθικής εποχής, που εκτείνεται από το 30.000-12.000 π.Χ. Βρέθηκαν μέσα σε σπήλαια, που ήταν η πρώτη ανθρώπινη κατοικία. Ο πρωτόγονος άνθρωπος ασχολιόταν μόνο με το κυνήγι για να ζήσει.

ΠΙΕΡΟ ΝΤΕΛΑ ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ
Ο «αποτραβηγμένος» ζωγράφος
Η έκθεση-γεγονός στο Κρατικό Μουσείο Μεσαιωνικής και Μοντέρνας Τέχνης του Αρέτσο για τον πρωτοπόρο δημιουργό της Αναγέννησης
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Α.ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΥ
(Ο κ. Αντρέας Γιακουμακάτος είναι αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.)
Λίγες φορές η έννοια του «ταξιδιού στην τέχνη» σημαίνει κυριολεκτικά τη φυσική περιήγηση, όπως συμβαίνει αυτή την περίοδο με την τέχνη του Πιέρο ντέλα Φραντσέσκα. Κορυφαίος εκπρόσωπος της τέχνης του ιταλικού Κουατροτσέντο, ο Πιέρο γεννιέται το 1412, έξι χρόνια μετά τη γέννηση του Λεόν Μπατίστα Αλμπέρτι και έξι χρόνια πριν από την εμβληματική έναρξη κατασκευής του τρούλου του καθεδρικού ναού της Φλωρεντίας, σχεδιασμένου από τον Φιλίπο Μπρουνελέσκι. Τέκνο της «βαθιάς Τοσκάνης», κατάγεται από ένα μικρό χωριό κοντά στην πόλη του Αρέτσο, το Σαν Σεπόλκρο (κοντά στο χωριό Καπρέζε, γενέτειρα του Μιχαήλ Αγγελου), και από εκεί ξεκινά μια πορεία που τον οδηγεί στις Αυλές της Κεντρικής Ιταλίας: από την Τοσκάνη και την Ουμβρία ως τη θάλασσα της Αδριατικής, κέντρα τότε ανάπτυξης μιας «αστικής» διανόησης. Επιστρέφει όμως πάντα στο Σαν Σεπόλκρο, το χωριό του, στην οικεία φιλικότητα της περιβάλλουσας φύσης, στην ελεγειακή πλαστική των αλλεπάλληλων ήπιων λοφοσειρών που θα αποτελέσουν το φόντο σε πολλά από τα έργα του.

Mar 20

Τισιανός

O Tiziano (Τισιανός) είναι από τους μεγαλύτερους τεχνίτες του χρώματος.

Ο Τισιανός γεννήθηκε στο Πιέβε ντι Καντόρε των Βενετικών Αλπεων ανάμεσα στο 1485 και στο 1490. Σε πολύ νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στη Βενετία όπου μαθήτευσε κοντά στον Τζιοβάνι Μπελίνι (1430-1516) και συνεργάστηκε στην αρχή της καριέρας του με τον Τζιορτζιόνε (1475-1510).
Μετά τον θάνατο του Τζιοβάνι Μπελίνι, ο Τισιανός πήρε τη θέση του δασκάλου του ως επίσημου ζωγράφου της Ενετικής Δημοκρατίας ενώ παράλληλα η φήμη του γρήγορα ξεπέρασε τα σύνορα της πόλης των Δόγηδων. H πρώτη επαφή του Τισιανού με τον Κάρολο E´ έγινε όταν ο Κάρολος εστέφθη αυτοκράτορας στην Μπολόνια το 1530.

Αν ο Λεονάρντο ήταν ο ζωγράφος που αποικόνησε την ανθρώπινη αντίληψη για το πρόσωπο του θείου στο χαμόγελο της τζοκόντας και ο Μιχαλάτζελο εκείνος που απέδωσε τον άνθρωπο σαν εικόνα και ομοίωση του Δημιουργού, ο Δομίνικος Θεοτοκόπουλος απέδωσε καλύτερα απ όλους την ανθρώπινη μεταφυσική αγωνία.
Ο el Greco, είναι ένας γίγαντας τηςπαγκόσμιας τέχνης, ο ζωγράφος που έζησε ανάμεσα σε δυό εποχές, στον παλιό κόσμο της τέχνης που χάνεται και στον καινούργιο που ερχόταν.
Αλλά το σημαντικότερο, ήταν ο προφήτης των μοντέρων καιρών.

Ο Ελ Γκρέκο (Δομίνικος Θεοτοκόπουλος) γεννήθηκε το 1541 στο  Χάντακα του Ηράκλειο της ενετοκρατούμενης Κρήτης, που αργότερα θα χαρακτηρίστει ως ένας από τους πιο ανήσυχους και αινιγματικούς ζωγράφους όλων των εποχών.
Στην Κρήτη έλαβε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής και δέχτηκε τις επιδράσεις των Κρητών ζωγράφων και της βυζαντινής τέχνης.
Το 1566 πηγαίνει στη Βενετία και μαθητεύει στο εργαστήριο του Τιτσιάνο από όπου αφομοιώνει τη δυτική τάση στη ζωγραφική. Αργότερα στη Ρώμη και τελικά στο Τολέδο της Ισπανίας το 1577. Εκεί πήρε και το όνομα «Εl Greco».

Σελίδες