Τα χρωματα παίζουν σημαντικό ρόλο στην ζωή μας. Η χρωματολογία είναι η εκμάθηση και η τοποθέτηση των χρωμάτων στο έργο μας ώστε να παρουσιάζουν ένα αισθητικό αποτέλεσμα.
Με την έννοια χρωματική συγχορδία εννοούμε την συμπαράθεση των χρωμάτων σύμφωνα με τους νόμους των σχέσεων μεταξύ τους , που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάση για χρωματικές συνθέσεις. Οι χρωματικές συμφωνίες είναι πάρα πολλές. Αδύνατον να τις παρουσιάσουμε όλες. Άλλοστε ο κάθε ένας από εμάς έχει και μιά χρωματική συμφωνία που τον εκφράζει. Μαθαίνουμε λοιπόν κάποιες χρωματικές συμφωνίες σαν κανόνα για να μπορούμε να έχουμε μιά ιδέα πως λειτουργούν και πως αναπλάθονται σε ένα έργο. Οι χρωματικές συμφωνίες μπορούν να σχηματιστούν από δύο, τρία, τέσσερα ή και περισσότερα χρώματα. Μιλάμε τότε για συγχορδίες τριών, τεσσάρων, πέντε ή και περισσότερων τόνων.
Δυό οργανικά χρώματα που, με την μείξη τους, μας δίνουν ουδέτερο γκριζομαύρο, τα περιγράφουμε σαν συμπληρωματικά των συμπληρωματικών.
Δύο συμπληρωματικά χρώματα ,όπως πράσινο-πορτοκαλί, είναι ένα παράξενο χρωματικό ζευγάρι.
Είναι αντίθετα, το ένα απαιτεί το άλλο αμοιβαία, το ένα δίπλα στο άλλο ενδυναμώνονται όσο προσθέτουμε άσπρο φτάντοντας στη μέγιστη φωτεινότητα και καταστρέφονται με την μείξη, σε γκρίζο.
Μιά άσκηση για την δεύτερη αντίθεση ανοιχτού-σκούρου.
Αν δεν μπορείτε να φτιάξετε τον πίνακα Ίττεν δοκιμάστε να φτιάξετε κάτι σαν αυτό πού κάποτε είχα φτιάξει και εγώ σαν εναλλακτική λύση λιγότερο δύσκολη.
Η αντίθεση του ανοιχτού-σκούρου βρίσκει την πιό μεγάλη της εφαρμογή στο άσπρο-μαύρο και κατ΄επέκταση στα σχέδια με κάρβουνο,πενάκι ή και μολύβι. Οι τόνοι του γκρίζου εκεί προσπαθούν να αντικαταστήσουν τα χρώματα.Για αυτό λέω ό,τι το μολύβι έχει χρώμα.Όταν το γκρίζο μπει ανάμεσα στα χρώματα τα υποβαθμίζει και το ίδιο παίρνει λίγο απ το χρώμα που είναι κοντά του (γειτονεύει). Για αυτό το λόγο ο Ντελακρουά απέρριπτε το γκρίζο σαν βλαβερό χρώμα για την δύναμη των άλλων χρωμάτων. Ο δικός μας ζωγράφος των ναυτών και όχι μόνο, Τσαρούχης, έγραψε κάπου!
-Το ρόζ δεν πάει με κανένα άλλο χρώμα εκτός απ το γκρίζο
Τα αισθητήρια όργανά μας κατανοούν μέσω συγκρίσεων.Στη τέχνη ή σύγκριση δημιουργεί ενδιαφέρον στο πίνακα ή στο γλυπτό.Μιά μεγάλη ευθία δίπλα σε μιά μικρή είναι πράγματί ενδιαφέρον για το μάτι μας.Αυτή η σύγκριση γίνεται αυτόματα λόγω των αντιθέσεων της μεγάλη και της μικρής γραμμής.Ετσι γίνεται και στο χρώμα.Οι αντιθέσεις των χρωμάτων μεταξύ τους δημιουργούν ενδιαφέρον στο πίνακα.Ποιές είναι όμως αυτές οι αντιθέσεις:Κατά τον Ιττεν είναι επτα.
Με τον όρο δωδεκαμερής χρωματικός κύκλος εννοούμε τον κύκλο που προτείνει ο `Ιττεν για την καλύτερη κατασκευαστική διδασκαλία των χρωμάτων που προέχεται απ τα πρωτεύοντα χρώματα,κίτρινο,κόκκινο,μπλέ.
Ανακατεύοντας τα χρώματα δημιουργούνται άλλα χρώματα που είτε είναι παράγωγα των βασικών είτε τονικά χρώματα.
Αυτά,τα τονικά συνήθως γίνονται αν ανακατέψουμε χρώμα με άσπρο ή μαύρο,Σκουραίνουν ή ανοίγουν τα χρώματα μας.Αλλά και με χρώματα άλλα μπορούμε να πάρουμε τονικά χρώματα με ποιό πολύ δύναμη.Οπως ανακατεύοντας κίτρινο σε πράσινο μας δίνει ένα πιο ανοιχτο πράσινο αλλά με πιό πολύ δύναμη απ το αντίστοιχο πράσινο ανοιχτό που θα παίρναμε βάζοντας άσπρο στο πράσινό μας.
Ο Νεύτων έκανε ένα πείραμα.¨Εδειξε εμπειρικά οτι το λευκό φως του ήλιου δεν είναι λευκό,με την βοήθεια ενός πρίσματος.Όλοι το ξέρουμε αυτό έτσι δεν είναι; Ποιά ήταν όμως αυτά τα χρώματα που είδε; Ήταν με την σειρά που τα διαβάζετε. ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΚΙΤΡΙΝΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΠΛΕ ΣΚΟΥΡΟ ΜΠΛΕ ΒΙΟΛΕ
Ο χρωματικός Κύκλος του Ίττεν είναι ένας δωδεκαμερής χρωματικός κύκλος που περιλαμβάνει βασικα, συμπληρωματικά και παράγωγα χρώματα Υπάρχουν πάρα πολλά χρώματα! Υπάρχουν; Θα έλεγα πως μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Γιατί, άλλο χρώματα κύρια, άλλο συμπληρωματικά και άλλο αποχρώσεις.
Τρία τα κύρια χρώματα: Κίτρινο -Κόκκινο-Μπλέ
Απ την ανάμειξής τους βγαίνουν τα συμπληρωματικά τους. Συμπληρωματικά: πορτοκαλί, πράσινο,μώβ
Στο βιβλίο του Τέχνη του χρώματος,ο Ίττεν γράφει. Το 1928 υπαγόρευσα σε μια τάξη μαθητευομένων ζωγράφων τις αρμονικές χρωματικές συγχορδίες.Δεν είχα δώσει ακόμα τον ορισμό των αρμονικών χρωμάτων. Μετά απο είκοσι λεπτά δουλειάς δημιουργήθηκε μιά αναστάτωση στη τάξη. Ρώτησα την αιτία και πήρα την ακόλουθη απάντηση.